PREĐENA ISTORIJSKA GRANICA, VOJVODINA ISPOD SRBIJE PO BRUTO DOMAĆEM PROIZVODU
Podaci Republičkog zavoda za statistiku objavljeni u novembru ove godine, kao preliminarni rezultati obračuna BDP (bruto domaćag proizvoda) za 2009.godinu, po novoformiranim regionima (dati u 000 din.), nepripremljene mogu da šokiraju:
Republika Srbija – BDP po stanovniku 385 indeks 100,0
Beogradski region – BDP po stanovniku 69O indeks 179,4
Regione Vojvodine – BDP po stanovniku 366 indeks 95,2
Region Šumadije i Zapadne Srbije – BDP po stanovniku 275 indeks 71,4
Region Južne i Istočne srbije – BDP po stanovniku 243 indeks 63,3
Ovo su vrlo važni, krucijalni podaci, koje treba da zna cela Republika Srbija, posle kojih ništa ne bi smelo da ostane isto kao pre. Učešće BDP Beograda je 79% iznad proseka Republike i snagom kvantificirane činjenice potvrđuje enormnu centralizaciju i ekonomsku premoć Beograda i pokazuje ozbiljnu deformisanost cele Republike Srbije.
„Bogata“ Vojvodina je po BDP-u pala ispod proseka Republike Srbije za blizu 5% i po odredbi člana 9. Zakona o regionalnom razvoju Republike Srbije (Sl.glasnik R. Srbije br.51/2009 i 30/2010) razvrstava se kao „NEDOVLJNO RAZVIJEN REGION“. Zatim BDP Vojvodine je za približno 7 % ispod BDP Srbije (Centralne Srbije) ! Od 1918. godine, tendencija generacija vladajućih grupa iz Srbije, kapitalističkih, socijalističkih i sada neokapitalističkih, da se Vojvodina liši prednosti ekonomske razvijenosti, „urodila je plodom“. To da je Srbija ekonomski razvijenija od Vojvodine je zapanjujući istorijski podatak i pogubni saldo za devet proteklih decenija.Kada se 1918. godine prisajedinila Srbiji i potom ušla u Jugoslaviju, Vojvodina je po ekonomskoj razvijenosti bila blizu Slovenije, iznad Hrvatske i više od ostalih, BiH, Crne Gore, Makedonije pa i Srbije. Sada su na primer, plate u Vojvodini kao i u Srbiji niže nego u Bosni i Hercegovini, Crnoj Gori pa i Makedoniji (podaci iz Ekonomskog instituta u Beogradu od 2010. God.) a plate u Vojvodini su čak niže od plata u Srbiji !
Prema Nacrtu prostornog plana Republike Srbije (str.181),koji je maja 2010. godine bio na javnoj raspravi, BDV (bruto dodatna vrednost), pokazatelj sličan BDV-u, u oblasti poljoprivrede region Vojvodine (sa 1,6 miliona hektara poljoprivrednog zemljišta i sa izrazito robnom proizvodnjom, tj. za tržište) ostvaruje 62 % BDV-a, dok Beogradski region (Pančevački rit ima oko 40.000 hektara) ostvaruje 26 % BDV-a, dok dva južna regiona (na 2,6 miliona h. sa ne izraženom robnom proizvodnjom) ostvaruju svega 12 % BDV-a. Koliko se u Beogradu proizvodi a koliko se „knjiži“ i „ubira“? Koliki je udeo iz rasprodane Vojvodine u tih 26 % iz Beograda? Šta se desilo sa Vojvodinom u privatizciji i tranziciji ? Neko je dužan da nam to odgovori. A šta smo mi dužni ? Da ta pitanja bar postavimo, a mi ni to nismo učinili.
Ekonomsko uništavanje Vojvodine počelo je bukvalno odmah od prisajedinjenja 1918., koje neki nazivaju „oslobođenjem“, i traje do danas. Već 1919. godine u „Zastavi“, listu novosadskih radikala, osvanuo je članak pod nazivom „PLAČI VOJVODINO“ , iz koga citiram samo ovo: „U naše pitome krajeve slegoše se čete pljačkaša …“ . A evo šta se desilo sa Vojvodinom u prethodnih deset godina pod vladavinom „novih demokratskih vlasti“. Na osnovu podataka Republičkog zavoda za statistiku, učešće BDP Vojvodine u BDP Republike Srbije se smanjuje, te je sa 31,5% u 2000. godini palo na 29,8% u 2004. godini. Za 2005., 2006., 2007. i 2008. godinu Republički zavod za statistiku ne objavljuje podatke (?!) . Za 2009. godinu, novembra 2010 objavljeni su podaci za sve regione iz kojih se vidi da učešće BDP Vojvodine u BDP Republike Srbije u 2009. godini iznosi 25,6 %. Znači, u prvih pet godina (2000-2004) pad je iznosio 1,7 % a u drugih pet godina (2005-2009) pad je znatno veći i iznosi 4,2 %.. Dakle, tendencija pada i zaostajanja Vojvodine ne samo što se nastavlja, već se i rapidno ubrzava!
X
Kada danas razmišljamo i govorimo o Vojvodini, o njenom političkom oblikovanju, o Vojvodini sutra, moramo imati u vidu šta nam se dešavalo juče, u prethodnim decenijama, šta danas u zadnjih deset godina. Moje uverenje je da će vlastodržci iz Beograda i nadalje nastaviti da se ponašaju onako kako su se ponašali sve do sada. Postojeća mera autonomije Vojvodine, sa mogućnošću njene neograničene opstrukcije (Ustavom od 2006. zagarantovana imovina AP Vojvodine još nije data, kažnjavanje zahteva za poštovanje ustavne kvote od 7% za budžet Vojvodine odstranjivanjem Saveza Vojvođanskih Mađara iz učešća u vlasti u tri važna grada, Subotici, Senti i Kanjiži i dr.) nije dovoljna i predstavlja samo garanciju daljeg propadanja Vojvodine. Autonomija ne može da zaštiti Vojvodinu. Nama je potreban takav politički subjektivitet koji če pored evropskih demokratskih standarda , saobrženih specifičnostima Vojvodine (nacionalnim, kulturnim, istorijskim) biti ustanuju da ZAŠTITI Vojvodinu i spreči njeno propadanje i zaostajanje koje je na delu i omogući joj uslove za prosperitet, koji bi Vojvodina, u to sam duboko uveren, umela da iskoristi, na dobrobit svoju i cele republike Srbije. Rešenje vidim u sledećem: Vojvodina republika u federalizovanoj, u Saveznoj republici Srbiji.
Novi Sad, 10.12.2010